|
Naxçıvan Dövlət Universitetinin I kurs tələbəsi Lətif
Şahgərdiyevlə söhbət
Rüfanə GÜNƏŞ,
"Azərbaycan müəllimi"
 Belə
bir fikir var ki, oxumağın yaşı yoxdur. Bir neçə gün
əvvəl Tacikistan vətəndaşı olan 70 yaşlı Qulamheydər
İsgəndərovun yerli universitetlərdən birinin tacik
filologiyası fakültəsində təhsil alacağı barədə oxuduğum
xəbər də buna nümunə idi.
Bəs ölkəmizdə necə? "Oxumaq heç vaxt gec deyil" fikrini
təsdiq edəcək şəxslər varmı? Əlbəttə, var. Sizi onlardan
biri, bu tədris ilinin ən yaşlı tələbəsi ilə tanış etmək
istəyirəm. Müsahibim Naxçıvan Dövlət Universitetinin
riyaziyyat fakültəsinin 53 yaşlı tələbəsi Lətif
Şahgərdiyevdir.
Müsahibimdən özü barədə məlumat verməyini xahiş edirəm:
- 1962-ci ildə Naxçıvan Muxtar Respublikasının Şahbuz
rayonunun Güney Qışlaq kəndində anadan olmuşam.
Kəndimizdə məktəb 8 illik olduğu üçün orta təhsilimi
qonşuluqda yerləşən Qızılqışlar kənd tam orta məktəbində
bitirmişəm. 1984-cü ildə Azərbaycan Politexnik
İnstitutunun (Azərbaycan Texniki Universiteti)
avtonəqliyyat fakültəsini bitirmişəm. 2001-ci ilə qədər
nəqliyyat sahəsində çalışmışam. Sonra müəllim olmaq
istədim. 2003-cü ildə Azərbaycan Müəllimlər İnstitutunun
ixtisasartırma kurslarında riyaziyyat fakültəsi üzrə
təhsilimi başa vurdum. 2006-2010-cu illərdə Naxçıvan
şəhəri 4 nömrəli tam orta məktəbdə riyaziyyat müəllimi
işlədim. Həmişə elmə həvəsim olub. Düşündüm ki,
təhsilimi davam etdirmək üçün heç vaxt gec deyil.
2014-cü ildə yenidən sənədlərimi ali məktəbə verdim.
Qəbul imtahanında 419 bal topladım. Fizika və riyaziyyat
fənlərindən daha çox test tapşırıqlarını cavablandırdım.
Digərlərinə də yaxşı hazırlaşsaydım 500 baldan çox
toplayardım. Övladlarımın üçü də ali təhsillidir. Biri
Prezident təqaüdü ilə oxuyub. Qızım hazırda tibb sahəsi
üzrə Almaniyada ali təhsilini davam etdirir.
- İmtahana getdiyiniz günü necə xatırlayırsınız?
- İnanırsınız, imtahana gedəndə o qədər həyəcanlı idim.
Hətta kodlaşdırmada səhvlərim də oldu. Əvvəllər
imtahandan qabaq uşaqları çox sıxırdım, yorurdum. İndi
özüm də o həyəcanı yaşayandan sonra uşaqlara
imtahanqabağı çox əziyyət vermirəm. İmtahanın hər yaşda
öz həyəcanı var.
- Ali məktəbə qəbul olduğunuz xəbərini necə öyrəndiniz?
- Yazanda bilirdim ki, qəbul olacağam. Nəticələr
açıqlananda evdə deyildim. Balımı uşaqlarım zəng vurub
xəbər elədi. Qəbul olduğumu, zəhmətimin yerdə
qalmadığını eşidəndə o qədər xoş hisslər yaşadım. Sizə
necə izah edim bilmirəm, çünki sözlə ifadə etməyi
bacarmıram.
- Bu yaşda ali məktəbə hazırlaşmağın hansı çətinlikləri
var idi?
- Özüm uşaq hazırlaşdırırdım. Qızımı da ali məktəbə özüm
hazırladım. O ali məktəbə qəbul olandan sonra mən də
təhsilimi davam etdirmək həvəsinə düşdüm. Əvvəldə də
qeyd etdim ki, əsas iki fəndən yaxşı nəticəm var idi.
Amma indi o birilərini oxumadığıma təəssüflənirəm. Çünki
bu balın az olduğunu düşünürəm. Daha yaxşı nəticə
göstərə bilərdim.
- Ətrafınızdakı insanların münasibəti necə idi, necə
qarşıladılar?
- Münasibətlər birmənalı deyil. Yaxşı qarşılayanlar da
var, qarşılamayanlar da. Qiyabi təhsil alıram. Dərsdə
iştirak edəndə qəribə baxışlar görürəm. Uşaqlardan (qrup
yoldaşlarını nəzərdə tutur) bəziləri normal qəbul etmir.
Cəmiyyətdə belə fikirlərin olması üzücüdür. Çünki mən
hər yaşda təhsil almağı normal qəbul edirəm. Cəmiyyəti
də belə hallara alışdırmaq lazımdır ki, hər yaşda təhsil
almaq olar. Amerikanın Kaliforniya ştatında 80 yaşlı bir
xanım təhsilini davam etdirir, hətta idman dərslərində
də iştirak edir. Bunu biləndən sonra qərarım daha da
qətiləşdi.
- Universitetə dərsə getdiyiniz ilk gün yadınızda necə
qalıb?
- Həyəcanlı, sıxıntılı, bir az narahat idim. Çünki
ətrafımda "bu yaşlı kişidir" sözlərini eşidirdim. Amma
özümü eşitməzliyə vururdum. Çünki düşünürdüm ki,
alışacaqlar. Amma yenə də belə sözləri eşitmək mənim
üçün çətindir. Cəmiyyətimiz oxumağın heç vaxt gec
olmadığı fikrini qəbul etməlidir.
- İlk semestr imtahanlarınız necə keçdi?
- 4 fəndən imtahan verdim. Hamısı yaxşı keçdi. Balları
deyə bilməyəcəyəm, çünki hələ də Bolonya sistemində olan
ballar yaxşı yadımda qalmır. Həm də indiyə qədər
keçdiyimiz imtahanların yanında bunlar nədir ki?
- Hazırda hansı işlə məşğulsunuz?
- Repetitorluq edirəm. Amma arzum imtahan verib orta
məktəbdə müəllim kimi işləməkdir. Allahın mənə verdiyi
ömrün qalanını gənclərə elm öyrətməklə sərf edəcəm.
- Bəs təhsilinizi digər pillələrdə də davam etdirmək
istəyirsiniz?
- Əgər mümkün və qismət olsa niyə də yox? Mən elmə,
biliyə bağlı insanam. Ətrafımdakı insanları da həmişə
oxumağa həvəsləndirirəm.
Cəmiyyətdə sizin kimi insanlar çox olsun, - deyib,
müsahibimdən sonda hansı tövsiyələri olduğunu soruşuram.
- Sonda onu demək istərdim ki, elm mütləq lazımdır. Mən
övladlarıma da deyirəm. İstəyirsiniz fəhlə, istəyirsiniz
usta olun, amma elm, təhsil, savad mütləq lazımdır.
Yaşından asılı olmayaraq insanın mütləq geniş
dünyagörüşü olmalıdır. Bir də hər kəsə tövsiyəm odur ki,
oxuyun, oxuyun və yenə də oxuyun. Çünki elmdən heç bir
kəsə zərər gəlməz.
Səmimi söhbəti üçün təşəkkür edib sağollaşanda 53 yaşlı
tələbənin dediyi fəhlə, usta olun, amma elm, təhsil,
savad mütləq lazımdır fikri dahi şairimiz Nizami
Gəncəvinin bir beytini yadıma saldı:
Kamil bir palançı olsa da insan,
Yaxşıdır yarımçıq papaqçılıqdan. |
