Amerika sosiologiya mərkəzi "Barnaqrup" bu
yaxınlarda maraqlı bir tədqiqat aparıb. Onun
məqsədi Amerika yeniyetmələrinin kimdən nümunə
götürmələrini aydınlaşdırmaq olub. 13-dən 17-dək
yaşı olan uşaqlara valideynləri istisna olmaqla,
kimlərə oxşamağa cəhd etdikləri barədə sual
verilib.
Aydın olub ki, uşaqlar üçün bənzəmə nümunəsi
qismində daha çox qohumları çıxış edirlər - 37%
onları qeyd edib. Bir qayda olaraq bu, baba və
ya nənədir. Lakin qardaş, bacı, dayı və xalanın
da adı çəkilir. Sonra müəllimlər və məşqçilər
gəlirlər - yeniyetmələrin 11%-i onlara oxşamağa
can atır. Üçüncü yerdə - dostlar (9%), dördüncü
yerdə uşaqların şəxsən tanıdıqları keşişlər,
pastorlar, digər din xadimləridir (6%). Başqa
sözlə, rəyi soruşulanların əksəriyyəti
bilavasitə təmasda olduqları insanları
göstərmişdir. Bu da maraqlıdır ki, necə deyərlər,
gənclərin kumirləri yeniyetmələrin az hissəsini
maraqlandırır. Belə ki, aktyorlar, musiqiçilər,
teleaparıcılar, fotomodellər və əyləncə
sahəsinin digər personajları cavablarda cəmi 6%
yer alıblar, idmançılar 5, siyasi və dini
liderlərin hərəsi 4, biznesmenlər, komiks
müəllifləri (digər yazıçıların adını heç kim
çəkməyib), alimlər və hərbçilərin hərəsi isə 1%
"yığıblar".
Həyat nümunəsi seçiminin səbəblərinə gəldikdə
isə 26%-lə birinci yerə insanın şəxsi
keyfiyyətləri (həssaslıq, diqqətlilik, mərdlik)
çıxıb. 22% özünü həmin yolla reallaşdırmaq
arzusundadır. 11% isə öz kumirlərindən dəstək
görüblər: "Onların sayəsində mən yaxşı olmuşam",
"O, məndən həmişə razıdır". Digər səbəblər "O,
istədiyinə nail olub" (13%), "O, öz
bədbəxtliyini dəf edib" (9%), "O, cidd-cəhdlə
çalışır" (7%), "O, insanlara kömək göstərməyə
səy edir" (6%), "O, çox istedadlıdır" (5%)
cavablarında öz əksini tapıb.
Yalnız 3% öz kumirlərinin var-dövlətinə, 1% isə
şöhrətinə valeh olduğunu bildirib.
"Uçitelskaya qazeta"dan
hazırladı: Y.ƏLİYEV |
|