"Black" filmini bəziləriniz xatırlayarsınız. Görmə və nitq məhdudiyyətli bir uşağı həyata hazırlayan, onu təhsilin ən yuxarı səviyyəsinə qədər çatdıran bir müəllimin əməyindən bəhs olunur. Şagirdinə əşyaları, dünyanı, insanları görməyin, tanımağın yollarını böyük səbrlə öyrədir. Sonda altsheymer xəstəliyinə düçar olub hər şeyi unudan müəlliminə müəllimlik edən elə həmin şagirdi olur. Filmdə ən çox işlənən bir söz var: "Light", yəni "işıq". İşıqlı dünyanın qaranlığında qalan balaca qızcığaz təhsilin, elmin işığı ilə ayağa qalxır və qaranlıq dünyası bir anda yenidən aydınlanmağa başlayır.

Bu gün ölkəmizdə də görmə məhdudiyyətli uşaqların təhsilin, elmin qapısını aralamaları üçün kifayət qədər müəssisə var. Onlardan biri Naxçıvan Muxtar Respublikasındakı Gözdən Əlil Uşaqlar üçün Xüsusi İbtidai Məktəbdir.

Biz də “Azərbaycan müəllimi” olaraq 2003-cü ildə Naxçıvan MR Təhsil Nazirliyinin tabeliyində yaradılmış bu müəssisəyə üz tutduq. Bir neçə dəfə yerini dəyişən Gözdən Əlil Uşaqlar üçün Xüsusi İbtidai Məktəb indi də başqa bir müəssisədə yerləşir.

Görmə məhdudiyyətli uşaqlar üçün elmin açarı bildiyimiz kimi brayl əlifbasıdır. Məktəbdə şagirdlərə ilk olaraq bu əlifba öyrədilir və daha sonra mütəliə bacarıqlarının artırılması istiqamətində məşğələlər keçilir. Bu əlifba ilə bir sıra kitablar çap edilib və həmin vəsaitlərdən istifadə edilərək uşaqlara əlavə bilik və bacarıqlar aşılanır”.

Dərslərdə böyük maraqla iştirak edirlər

Daha sonra xüsusi qayğıya ehtiyacı olan şagirdlərin dərs prosesində iştirak edib, onları yaxından tanımaq fürsətimiz oldu. Uşaqlar böyük həvəslə dərsi dinləyir, müəllimlərinin verdiyi tapşırıqları məsuliyyətlə yerinə yetirirdilər. Burada dərslər səhər saat 9:00-da başlayır və 16:00-a qədər davam edir.

Şagirdlər ibtidai sinfi bitirdikdən sonra valideynlərinin razılığı ilə Bakıdakı Sağlamlıq imkanları məhdud uşaqlar üçün 5 nömrəli respublika xüsusi internat məktəbinə göndərilirlər.

“Yataqxana binası da tikilsə, yaxşı olardı…”

Valideyn və qəyyumlar muxtar respublikada belə bir məktəbin olmasını müsbət qiymətləndirir və müəllimlərdən razılıq edirlər. Elə hər gün nəvəsi Nərgizi bu məktəbə gətirən Nərgiz nənə kimi... Nərgiz Bağırova deyir ki, tədris yaxşı təşkil olunub, lakin şərait də düzəldilsə, daha yaxşı olardı: “Artıq ikinci ildir ki, nəvəm burada təhsil alır. Mühitə qoşulandan onda çox böyük dəyişikliklər yarandığını müşahidə edirik. Müəllimlərlə, şagirdlərlə ünsiyyətə girməsi bizim üçün böyük bir irəliləyişdir. Nərgizin həm autizm sindromu, həm də gözdən əlilliyi var. Yolumuz uzaq olsa belə hər gün onu aparıb gətirməyi özümə borc bilirəm. Çox şükür ki, hər gün mərhələ-mərhələ daha da irəli gedir. Belə uşaqların yaxınlarına fayda görmüş bir insan kimi bu məktəbi tövsiyə edirəm. İstəyərdim ki, bu məktəbdə şərait daha da yaxşılaşdırılsın, ayrıca bina tikilsin, hətta yataqxana qurulması da yaxşı olardı. Çünki bəzi ailələr var ki, ucqar dağ kəndlərində yaşayır və yolun uzaqlığına görə övladını aparıb-gətirə bilmir”.

Bəli, işıq... Bu uşaqlar üçün bu gün ən vacib şey təhsilin nuru ilə aydınlanmaq və qaranlıq dünyalarını işıqlandırmaqdır. Biz də inanırıq ki, şagirdlər üçün təhsil şəraiti daha da yaxşılaşdırılacaq, təkcə Naxçıvan şəhərində yaşayan deyil, muxtar respublikanın digər rayon, qəsəbə və kəndlərində olan görmə məhdudiyyətli uşaqlar da elmin, təhsilin işığına toplaşa biləcəklər.