“Nümunəvi, normal hesab etdiyimiz ailələrimiz coxdur və onlar cəmiyyətimizin bəzəyini təşkil edirlər. Lakin elə ailələrimiz var ki, onlara əxlaqi-mənəvi cəhətdən, uşaqların tərbiyəsinin inkişaf etdirilməsi baxımından yardım göstərmək  lazımdır”.

Bunu “Azərbaycan müəllimi”nə pedaqogika üzrə fəlsəfə doktoru, Əməkdar müəllim Ənvər Abbasov deyib.

Onun sözlərinə görə, cəmiyyətin gələcəyi olan uşaqların ümumi inkişaf istiqamətləri hər kəsə bəlli olmalı və onları düşündürməlidir. Eyni zamanda, həm məktəbin, həm də valideynin üzərinə düşən vəzifələr ayrılıqda və konkret şəkildə müəyyənləşdirilməlidir:

“Məktəbdə xoşagəlməz halların baş verməsi bu hadisədə cavabdehlik daşıyanın, başqa sözlə, günahkarın tapılıb cəzalandırılması ilə yekunlaşmır. Bir anlıq XIX əsrin sonu XX əsrin əvvəllərinə qədərki mollaxana, mədrəsə tədris mühitini xatırlayaq. Valideyn öz övladını mollaxanaya gətirər və “əti sənin, sümüyü mənim deyə” mollaya müraciət edir, övladını təhvil verib gedir. Göründüyü kimi, valideyn öz övladının təlim-tərbiyəsini, taleyini tamamilə mollaya həvalə edir və gözləntilərdə də mollanın məsuliyyəti aydın görünür. Bu, doğrudan da, belə olmalıdırmı? Məktəbdə oxuyan hər bir şagirdin bütün fəaliyyətlərinə yalnız məktəb, müəllim məsuliyyət daşımalıdırmı? Yaxud cəmiyyət öz övladlarının tərbiyəsində zəruri tələblərini yalnız məktəbin qarşısında qoymalıdırmı? Yoxsa orada ailənin də məsuliyyəti müəyyən olunmalıdır?”

Ə.Abbasov qeyd edib ki, uşaqların inkişafı prosesində məktəb və ailənin vəzifələri bazasında fəaliyyətlər iki istiqamətdə aparılmalıdır. Birinci, onlar başlıca olaraq bir-birinin fəaliyyət məqsədləri baxımından potensial imkanlarını öyrənib dəyərləndirməli və uşağın təhsili ilə bağlı qətiyyətli addım atmalıdırlar. İkincisi, uşağın təhsili ilə bağlı əldə olunmuş diaqnostik məlumatlara, məktəb və valideynin birgə fəaliyyətinə əsaslanan strategiya müəyyənləşdirilməlidir.