“Vahid bir test və ya eyni sual nümunəsinin bütün siniflərdə tətbiqi, fikrimcə, doğru deyil. Çünki bütün siniflər və müəllimlər eyni səviyyədə və eyni üsulla dərs keçmirlər. Hətta bəzi müəllimlər hazır materialları bir-birilə bölüşürlər. Mən isə bunu tam dəstəkləmirəm. Çünki hər bir müəllim mövzunun müxtəlif tərəflərinə diqqət ayırır: biri dəyərləri vurğulayır, digəri ünsiyyət bacarıqlarını ön plana çəkir. Yəni hər bir sinfin öz potensialı var. Qiymətləndirmə də həmin sinfin səviyyəsinə, dərketmə və təhlil imkanlarına uyğun olmalıdır. Buna görə də hər bir müəllim öz sinfinə uyğun ayrıca qiymətləndirmə tapşırıqları hazırlamalıdır”.

“Azərbaycan müəllimi” xəbər verir ki, bu fikirləri 2025-2026-cı tədris ilində ümumtəhsil müəssisələrinin 3-cü siniflərində tətbiq olunacaq yeni nəsil “Həyat bilgisi” dərslik komplektinin məzmun və tədris texnologiyasının xüsusiyyətlərinin müzakirəsinə həsr edilmiş vebinarda “Həyat bilgisi” dərsliklərinin müəllifi, layihə rəhbəri Elşad Yunusov deyib.

O bildirib ki, hazırda ictimaiyyətə təqdim etdiyimiz iş dəftərləri var. Onların hər bir bölməsinin sonunda ümumiləşdirici mövzular və tapşırıqlar yer alır:

“Bu yeni dəftərdə də həmin yanaşma qorunub. Ümumiləşdirici tapşırıqlar vasitəsilə şagirdlər öyrəndiklərini daha sistemli şəkildə tətbiq edə bilirlər. Doğrudur, hər bir müəllimin öz sinfinə uyğun ayrıca qiymətləndirmə tapşırıqları hazırlaması müəyyən qədər çətinlik yaradır. Amma açıq demək istəyirəm ki, müəllimlər onsuz da çox fədakardır. Müəllimlik peşəsi böyük fədakarlıq tələb edir və hazırkı müəllimlər də bu yükü daşıyırlar”.

O qeyd edib ki, əslində biz hələ başlanğıc mərhələdəyik. Bu istiqamətdə çox iş görülüb, amma əsas məsələ sosial yanaşmanın düzgün qurulmasıdır:

“Çünki “sənə görə doğru, mənə görə doğru” anlayışı olmamalıdır. Doğru obyektivdir, lakin biz istəyirik ki, şagirdlər də öz baxışlarını ifadə etsinlər. Məsələn, təbiət mövzularında faktları yazmaq asandır: çiçəklərin hissələri, maddələrin xassələri və s. Amma hadisəyə şagirdin reaksiyası fərqli olur. Bu halda standart cavab meyarı yoxdur. Burada əsas odur ki, şagird hadisəyə necə baxır və ona necə münasibət bildirir. Məhz buna görə dünyanın heç bir ölkəsində, hətta qabaqcıl təhsil sistemlərində də bu istiqamətdə tam oturuşmuş qiymətləndirmə modeli yoxdur. Məsələn, ABŞ məktəblərində yanaşmalar məktəbdən məktəbə fərqlənir: birində bir cür tətbiq olunur, digərində başqa cür. Ona görə də müəllimlər bu məsələdə müəyyən çətinliklər yaşayırlar. Amma bu onların bacarıqsızlığı demək deyil. Sadəcə, belə yanaşmada tam standart meyarların müəyyənləşdirilməsi çətindir”.